Το άρωμα έχει σημασία
Δουλεύω σε ένα μικρό γραφείο σε μια start-up. Κάποιοι από τους συναδέλφους μου ήταν σε εξαιρετικά ανώτερες θέσεις σε μεγάλες εταιρείες. Είμαι στα τέλη της δεκαετίας των 20 μου και τα έχω πάει αρκετά καλά στην καριέρα μου, αλλά είμαι ακόμα πολύ μικρότερος σε μερικά από αυτά τα hotshots.
Ένας, που κάθεται κοντά στο γραφείο μου, φοράει μια αποπνικτική ποσότητα αρώματος. Είμαι αυτιστικός και είμαι σίγουρος ότι επιδεινώνει το πρόβλημα καθώς είμαι αρκετά ευαίσθητος στις έντονες μυρωδιές, αλλά δεν είχα ποτέ ξανά αυτό το πρόβλημα (οι κανονικές ποσότητες αρώματος δεν με ενοχλούν). Δυσκολεύομαι να επικεντρωθώ στη δουλειά και ανεβάζει τον καρδιακό μου ρυθμό όταν νιώθω ότι δεν μπορώ να ξεφύγω από αυτή τη φυσική αίσθηση του δυνατού αρώματος.
Δεν είμαι πολύ καλός στην πλοήγηση σε ευαίσθητες καταστάσεις, αλλά θα ήθελα πραγματικά να πω κάτι. Πλησιάζω το (συνήθως πολύ κατανοητό) αφεντικό μου σχετικά με αυτό, ή αυτό θα ερμηνευόταν σαν να πηγαίνω πίσω από την πλάτη ενός συναδέλφου μου στο άρωμα;
Το να περνάς χρόνο με ανθρώπους που φορούν πάρα πολύ άρωμα ή κολόνια μπορεί να είναι απολύτως αφόρητο. Λυπάμαι που ασχολήθηκες με αυτό. Δεν πηγαίνετε απαραίτητα πίσω από την πλάτη του συναδέλφου σας για να το αναφέρετε στο αφεντικό σας. Είναι δουλειά του αφεντικού σας, εν μέρει, να βοηθήσει την ομάδα να επιλύσει τις συγκρούσεις. Αλλά αν πιστεύετε ότι αυτός ο συνάδελφος είναι προσιτός, προσπαθήστε πρώτα να συνομιλήσετε μαζί του.
Το να είστε junior δεν αναιρεί το δικαίωμά σας σε έναν ασφαλή χώρο εργασίας. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να υποφέρετε στη σιωπή. Μπορεί να είναι ένα λεπτό θέμα να πείτε σε κάποιον ότι υπάρχει πρόβλημα με την εμφάνιση ή την υγιεινή του, αλλά το πώς αυτό σας επηρεάζει είναι επίσης ένα λεπτό θέμα. Δοκιμάστε την τακτική προσέγγιση. Πάρτε τον συνάδελφό σας στην άκρη και μοιραστείτε ότι η ποσότητα του αρώματος τους προκαλεί χημικές ευαισθησίες πέρα από τον έλεγχό σας.
Εάν θεωρείτε αβάσιμη αυτή την προσέγγιση, θα πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσετε με το αφεντικό σας. Ανεξάρτητα, δεν υπάρχει τίποτα παράλογο στο αίτημά σας.
Σύζυγοι Nepos
Εργάζομαι σε ένα μικρό κοινοτικό κέντρο ψυχικής υγείας και πρόσφατα ξεκινήσαμε να κάνουμε μια ολονύκτια καταφυγή μόνο για κλινικούς ιατρούς. Το πρώτο ήταν πολύ δημοφιλές και έκτοτε προσλάβαμε έναν νέο κλινικό διευθυντή.
Το δεύτερο καταφύγιό μας πλησιάζει και η σύζυγος του κλινικού διευθυντή θα παρευρεθεί. Δεν τη γνωρίζω καλά και δεν εργάζεται στον τομέα της υγείας της συμπεριφοράς, αλλά δεν έχω τίποτα εναντίον της. Εξέφρασα στον διοργανωτή της εκδήλωσης και στον κλινικό διευθυντή ότι αισθάνομαι άβολα με άτομα που δεν είναι προσωπικό που παρευρίσκονται στο καταφύγιό μας, καθώς σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συζητήσουμε ανοιχτά τους πελάτες λόγω HIPAA — και επίσης αλλάζει η ατμόσφαιρα να παρευρίσκεται η σύζυγος ενός ατόμου. Ο διοργανωτής της εκδήλωσης απλώς με ευχαρίστησε για τα σχόλια, αλλά είπε ότι η σύζυγος ήταν επικεφαλής μιας δραστηριότητας και θα έμενε για δείπνο και μετά θα έφευγε.
Μου διαφεύγει κάτι εδώ; Παρακαλώ ενημερώστε με αν κάνω λάθος που σκέφτομαι με αυτόν τον τρόπο. Η εν λόγω σύζυγος παρευρίσκεται στο retreat για δεδηλωμένο επαγγελματικό λόγο. Θα ηγηθεί μιας δραστηριότητας και μετά θα φύγει μετά το δείπνο. Δεν φαίνεται ότι θα παρευρεθεί σε εκδηλώσεις όπου συζητούνται πελάτες. Τυχαίνει να είναι σύζυγος κάποιου, αλλά παρακολουθεί, όπως σημειώνετε, με επαγγελματική ιδιότητα. Ίσως θα έπρεπε να τη σκέφτεστε με αυτή την επαγγελματική ιδιότητα, αντί να τη θεωρείτε μόνο μέσω της οικογενειακής της κατάστασης.
Nepos Babies
Είμαι ανώτερος διευθυντής έργου σε μη κερδοσκοπικό οργανισμό μεσαίου μεγέθους. Η εταιρεία είναι αρκετά ανεκτική στα μέλη της οικογένειας που εργάζονται σε διαφορετικά τμήματα. Τρέχουμε ένα πρόγραμμα πρακτικής άσκησης επί πληρωμή που απασχολεί συχνά παιδιά υπαρχόντων υπαλλήλων για ένα καλοκαίρι στο κολέγιο — στην πραγματικότητα, η κόρη μου ήταν σε αυτό το πρόγραμμα κατά τη διάρκεια του δεύτερου έτους στο κολέγιο πριν από αρκετά χρόνια.
Ο προϊστάμενός μου μού ζήτησε να πάρω στην ομάδα μου την κόρη ενός συναδέλφου με την οποία συνεργάζομαι στενά και συναναστρέφομαι. Η κόρη είχε μόλις ξεκινήσει σε θέση πλήρους απασχόλησης. Είπα ότι ένιωθα άβολα να έχω αυτό το άτομο στην ομάδα μου λόγω νεποτισμού. Αυτό έκανε τον προϊστάμενό μου να αναστατωθεί εμφανώς. Δεν είχα την ευκαιρία να καταλάβω από αυτόν γιατί η ανησυχία μου ήταν ένα θέμα και από τότε μπερδεύομαι γι’ αυτό.
Αναμένεται ότι οι διευθυντές θα πρέπει να μπορούν να συνεργάζονται με τον γιο/την κόρη ενός συναδέλφου; Οποιεσδήποτε προοπτικές σχετικά με αυτό, ή αν θέλετε να συζητήσουμε τον νεποτισμό γενικά, θα εκτιμούσα την άποψή σας! Στην επιστολή σας … είπατε ότι η κόρη σας επωφελήθηκε από τον νεποτισμό και ότι τα παιδιά των συναδέλφων σας ήταν ευπρόσδεκτα στην εταιρεία. Δεν μπορώ, για τη ζωή μου, να καταλάβω γιατί θα είχατε πρόβλημα να εργαστείτε με το παιδί ενός άλλου συναδέλφου όταν οι συνάδελφοί σας έχουν εργαστεί με το δικό σας παιδί και όταν αυτή είναι μια κοινή οργανωτική πρακτική. Η αντίδρασή σας είναι πραγματικά από την τσέπη σας. Αλήθεια, τι μπερδεύεις;
Αρνούμαι να εξοργιστώ για τον νεποτισμό. Η αξιοκρατία είναι μύθος και όσο πιο διαφανείς είμαστε σχετικά με το πώς και γιατί οι άνθρωποι βρίσκουν δουλειά ή με άλλο τρόπο επιτυγχάνουν, τόσο καλύτερα θα είμαστε όλοι. Το πρόβλημα με τον νεποτισμό είναι πόσο συχνά δεν αναγνωρίζεται. Οι άνθρωποι με τις σωστές διασυνδέσεις πετυχαίνουν την επιτυχία και συμπεριφέρονται σαν να το έκαναν χωρίς καμία βοήθεια σαν να κάνουνδούλεψε αρκετά σκληρά και ήταν αρκετά εξαιρετικοί.
Αυτό κάνει τους υπόλοιπους από εμάς να προσπαθούμε να δουλέψουμε σκληρότερα και να είμαστε καλύτεροι με την ελπίδα ότι αν και εμείς δουλέψουμε αρκετά σκληρά, θα πετύχουμε τους στόχους μας. Όταν δεν το κάνουμε, υποθέτουμε ότι είμαστε το πρόβλημα. Είναι ένας φαύλος κύκλος. Όταν τελικά μαθαίνουμε ότι οι επιτυχημένοι άνθρωποι είχαν ένα μοναδικό πλεονέκτημα που τους επέτρεπε να αξιοποιήσουν στο έπακρο τη σκληρή δουλειά και κάποιο μέτρο ταλέντου (ή όχι), είναι εξοργιστικό γιατί μας υπενθυμίζεται πόσο άδικη μπορεί να είναι η ζωή.
Ταυτόχρονα, υπάρχουν στιγμές που οι άνθρωποι τοποθετούν υπερβολικά μεγάλο απόθεμα στον νεποτισμό σαν να ήταν το μόνο εμπόδιο ανάμεσα σε αυτούς και σε αυτό που θέλουν. Αλλά πίσω στην ανησυχία σας – θα ρωτούσα τον εαυτό σας γιατί ανησυχείτε τόσο για τον νεποτισμό που εγκρίνεται από την εταιρεία όταν ένας δικαιούχος του πρέπει να εργαστεί στην ομάδα σας, αλλά διαφορετικά, τα καταφέρνετε.
Μια άλλη περίπτωση δολώματος και διακόπτη
Έπιασα μια νέα δουλειά τον Σεπτέμβριο σε μια εταιρεία τεχνολογίας που διαφημιζόταν επιθετικά στους υποψηφίους ως «μια εταιρεία πρώτης εξ αποστάσεως, παγκοσμίως διανεμημένης». Με ενδιέφεραν μόνο θέσεις που ήταν μόνιμες και 100 τοις εκατό απομακρυσμένες, και δεν θα σκεφτόμουν διαφορετικά τον ρόλο.
Τα πράγματα πήγαιναν υπέροχα μέχρι που έστειλαν ένα email σε ολόκληρη την εταιρεία την περασμένη εβδομάδα ανακοινώνοντας ότι όλοι οι εργαζόμενοι – ακόμη και οι εκατοντάδες που προσλήφθηκαν για να είναι πλήρως απομακρυσμένοι – θα πρέπει τώρα να πηγαίνουν στο γραφείο τρεις ημέρες την εβδομάδα. Η επιστολή προσφοράς μου λέει ξεκάθαρα ότι η θέση μου θα ήταν απομακρυσμένη και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο για βαθιά προσωπικούς λόγους. Αυτό μοιάζει με δόλωμα και διακόπτη.
Εάν δεν με αφήσουν να συνεχίσω να εργάζομαι εξ αποστάσεως, μπορώ να τους ζητήσω να με απολύσουν; Αν απολυόμουν, τουλάχιστον θα δικαιούμαι επιδόματα ανεργίας — αλλά δεν θα δικαιούμαι αν αναγκαστώ να παραιτηθώ.
Η μονιμότητα είναι σχετική, φοβάμαι. Είστε σίγουρα θύμα ενός δολώματος και ενός διακόπτη, και αυτό, δυστυχώς, συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους στους οποίους υποσχέθηκαν εξ αποστάσεως εργασία αλλά τώρα αναγκάζονται να επιστρέψουν στο γραφείο.
Φοβάμαι ότι δεν είστε σε καλή θέση να ζητήσετε απόλυση, γιατί δεν θέλετε να συνεχίσετε να εργάζεστε σε αυτήν την εταιρεία τώρα που έχουν αλλάξει οι όροι απασχόλησης. Νομικά, ο εργοδότης σας έχει το δικαίωμα να αλλάξει αυτούς τους όρους. Εάν δεν έχετε συμβόλαιο (η επιστολή προσφοράς δεν είναι νομικά δεσμευτική σύμβαση) δηλώνοντας ρητά ότι η εργασία θα είναι μόνο εξ αποστάσεως, οι επιλογές σας είναι αρκετά περιορισμένες. Είναι σίγουρα καιρός να αρχίσετε να ψάχνετε για νέα δουλειά.
Θεωρητικά, μπορείτε να ζητήσετε απόλυση, αλλά κάτι τέτοιο λειτουργεί γενικά όταν έχετε αρχαιότητα και είστε σε έναν οργανισμό για σημαντικό χρονικό διάστημα. Εάν θέλετε να προσπαθήσετε, θέλετε να υποστηρίξετε σθεναρά την απόλυση, περιγράφοντας τι έχετε φέρει στον οργανισμό τους τελευταίους πέντε μήνες και γιατί είναι προς το συμφέρον τους να συμφωνήσουν με το αίτημά σας.
